W klimatyzacji znaczenie mają dwie formy ciepła:
- ciepło jawne
- ciepło utajone
Ciepło jawne
Kiedy jakiś obiekt jest ogrzewany, jego temperatura wzrasta w miarę dodawania ciepła. Ten wzrost ciepła jest określany jako ciepło jawne. Podobnie, kiedy ciepło jest odbierane z jakiegoś obiektu i jego temperatura spada, to usunięte ciepło jest również zwane ciepłem jawnym. Ciepło, które powoduje zmianę temperatury obiektu jest nazywane ciepłem jawnym.
Ciepło utajone
Wszystkie czyste substancje w przyrodzie są w stanie zmienić stan skupienia. Ciała stałe mogą stać się cieczami (lód na wodę), a ciecze mogą stać się gazami (woda na parę), lecz takie zmiany wymagają dodawania lub usuwania ciepła. Ciepło powodujące te zmiany jest nazywane ciepłem utajonym.
Jednak ciepło utajone nie wpływa na temperaturę substancji - na przykład, temperatura gotującej się wody utrzymuje się na poziomie 100°C. Ciepło dodawane w celu utrzymania wrzenia wody jest ciepłem utajonym. Ciepło powodujące zmianę stanu skupienia bez zmiany temperatury jest określane mianem ciepła utajonego.
Zdawanie sobie sprawy z tej różnicy ma zasadnicze znaczenia dla zrozumienia, dlaczego w systemach chłodzenia używa się czynnika chłodniczego. Wyjaśnia to także, dlaczego terminów "wydajność całkowita" (ciepło jawne i utajone) oraz "wydajność użyteczna" używa się do zdefiniowania wydajności chłodniczej jednostki. Podczas cyklu chłodniczego w jednostce zachodzi skraplanie z powodu usuwania ciepła utajonego z powietrza. Wydajność użyteczna to wydajność wymagana do obniżenia temperatury, ciepło utajone jest wydajnością potrzebną do usunięcia wilgoci z powietrza.